Sprawy związane z pogrzebem są smutne i wyjątkowe, dlatego Mszę św. pogrzebową i pochówek na ogół ustala się poza godzinami otwarcia Kancelarii. Prosimy jednakże w tym celu umówić się wcześniej telefonicznie.
Niezbędne informacje dotyczące chrześcijańskiego pogrzebu:
1. Pogrzeb przygotowuje najbliższa rodzina lub upoważnione do tego (np. w testamencie) osoby.
2. Pogrzeb powinien mieć miejsce w parafii zamieszkania. Jeżeli ma się on odbyć poza parafią zamieszkania, potrzebna jest na to zgoda proboszcza miejsca.
3. Przy zgłaszaniu pogrzebu należy w kancelarii parafialnej przedłożyć akt zgonu. Jeżeli śmierć nastąpiła w szpitalu, należy również postarać się o zaświadczenie zaopatrzenia przed śmiercią sakramentami (namaszczenie chorych, Wiatyk).
4. Liturgię pogrzebu, miejsce pochówku na cmentarzu oraz pozostałe szczegóły organizacyjne ustala się indywidualnie.
Nauczanie Kościoła Katolickiego na temat pogrzebu:
Katechizm Kościoła Katolickiego pkt. 1680-1690.
Obowiązujące normy prawne:
Kodeks Prawa Kanonicznego kan. 1176-1185.
Synod Archidiecezji Przemyskiej
Pogrzeb
Statut 398
§ 1. Duszpasterze winni często przypominać o paschalnym wymiarze chrześcijańskiej śmierci oraz wiecznym przeznaczeniu człowieka.
§ 2. Obrzędy pogrzebowe winny być dobrze przygotowane i w pełni wykorzystane do głoszenia orędzia zbawczego.
§ 3. Należy pielęgnować religijne tradycje związane ze śmiercią i pogrzebem, jak: modlitwy rodziny i znajomych przy trumnie, udział w pogrzebie itp.
§ 4. Ze względu na wartość wstawienniczej modlitwy zastępczej, należy przypominać znaczenie ofiarowania Mszy świętej, pełnego udziału rodziny we Mszy świętej pogrzebowej, pamięć o rocznicach śmierci itp.
Statut 399
§ 1. W związku z załatwianiem formalności pogrzebowych kapłan winien okazać szczególną delikatność i takt duszpasterski.
§ 2. Pogrzeb może być okazją nawiązania duszpasterskiego kontaktu z osobami religijnie obojętnymi i stojącymi z dala od Kościoła.
Statut 400
§ 1. Należy zwrócić uwagę, aby pracownicy cmentarzy posługujący podczas pogrzebów zachowywali się godnie, strzegli się rutyny, pośpiechu oraz wszelkich nadużyć.
§ 2. Zaleca się odbywanie spotkań z pracownikami cmentarzy w ramach dekanatów lub w domach rekolekcyjnych, aby poprzez modlitwę, konferencje ascetyczne i wymianę doświadczeń, przysposabiać ich do godnego posługiwania wobec tajemnicy śmierci.
Statut 401
§ 1. Biorąc pod uwagę aktualne opinie psychiatrów, nie powinno się im odmawiać pogrzebu katolickiego samobójcom, jeśli w ciągu życia okazywali przywiązanie do wiary i Kościoła.
§ 2. Uczestnikom pogrzebu należy wyjaśnić podstawy takiego stanowiska.
§ 3. Samobójcę, który przed zamachem na swoje życie dawał publiczne zgorszenie, należy traktować jako jawnego grzesznika.
Statut 402
§ 1. Dopuszcza się pogrzeb katolicki jawnych grzeszników i wiernych, którzy do śmierci żyli w niesakramentalnym małżeństwie, jeśli przed śmiercią okazali jakiekolwiek oznaki pokuty i obędzie się to bez publicznego zgorszenia.